De groene bank

De groene bank

De bank. Voor mij de plek waar ik bovengemiddeld veel tijd thuis doorbreng: ’s avonds na het werk als ik niets meer wil doen, om met vrienden te chillen of als ik ziek ben (uiteraard onder een hoop plaids). Vanaf onze olijfgroene zetel bedenk, overzie en reflecteer ik op het drukke en chaotische leven buiten de woonkamer.

Mijn eerste bank was een heuse tweedehands die ik via Marktplaats op de kop had getikt voor 50 euro’s. Hij was klein en paste perfect op mijn studentenkamer. Hij was zó klein dat hij zelfs bij mijn ouders achterin de auto paste. Hij was ook zó klein dat je met twee man eigenlijk al niet meer lekker kon zitten. Bij nader inzien denk ik dat het eigenlijk een uit de kluiten gewassen loveseat was.

Tijd voor een nieuwe bank

Het moge duidelijk zijn: toen ik eindelijk werkte voor mijn geld en ook wat geld aan het eind van de maand over hield moest de kleine tweedehands bank plaats maken voor een echte bank. Een bank die bij mijn echte werkende leven paste. En daar begon het dilemma.  Banken zijn er in alle vormen en maten, stoffen en patronen en voor elk budget is er wat wils. Wat wilde ik? De keuze was reuze. Ik wilde vooral een bank waar bezoek met gemak op kon zitten, dus een driezitbank zonder hoek. Ik heb namelijk nog nooit charmant in de hoek van een hoekbank gezeten als ik ergens op bezoek ben. Ik wilde mijn gasten dat besparen. De keuze viel dus snel op een driezitbank met een losse poef erbij. Op deze manier konden de voetjes van tijd tot tijd toch omhoog en werd bezoek daar niet toe gedwongen.

De kleur van de bank werd…

En dan de kleur? Ik twijfelde tussen vijftig tinten grijs, en zag vooral heel veel grijze banken. Wel wat saai. Totdat mijn oog werd getrokken door een olijfgroene variant. Zou dat niet te overheersend zijn? Zou het wel te combineren zijn? Zou ik het niet snel zat zijn? Na het zien van die bank waren het niet de vijftig tinten grijs die door mijn hoofd schoten, maar vijftig verschillende vragen. Desondanks bleef de olijfgroene bank toch het langst hangen. Na voor de 20ste keer aan vriendmans zijn mening te hebben gevraagd ging de kogel door de kerk: de olijfgroene bank kreeg groen licht.

Hoe gaat het nu met de groene bank?

Ondertussen zitten we alweer drie jaar op onze bank en ik ben de kleur nog niet zat. De groene kleur wijkt inderdaad af van de gemiddelde bankkleur en is in potentie een kleur waar je sneller zat van kan zijn, maar hij is met veel kleuren te combineren. Ik begon met een combinatie met bruin en antraciet, maar ben ondertussen overgestapt op donkergroen, wit en zwart. Een afwijkende kleur van je bank hoeft dus niet snel te gaan vervelen, zolang je hem maar met veel andere kleuren kan combineren. Afwisseling van kleuren, kussens en plaids zorgt er voor dat je hem minder snel zat bent! Of neem wat grijze kussens om het groen van de bank wat te neutraliseren.
Kortom: twijfel je over de kleur van je nieuwe bank? Wees niet bang dat je hem snel zat bent. Kijk vooral naar de kleur en vorm van de bank en bedenk of je er veel verschillende kanten mee uit kunt. Wat mij betreft: zolang hij maar groter is dan mijn oude studentenbankje! Dus kies eens voor een groene leren bank. groen velours is trouwens ook geweldig. En heb je echt geen zin in groen, kies dan een stoere Chesterfield bank, die staat ook nog op mijn verlanglijstje.

Neem eens een kijkje op de website van Marle Vissenberg. En volg haar op Instagram, ze heeft een supermooie feed (met veel foto’s van de groene bank natuurlijk).